MAYDAY 10.11. 2008 [films]

mnie tam ostatni podcast Surgeona podoba i to bardzo z The Shelter z maja br tez jest niczego sobie , a ze nie gra tego co 3-4 lata temu to juz inna bajka Smile

Szczegolnie podoba mi sie jego mieszanki eksperymentalnych brzmien z normalnymi walkami , gdzie majac technicsa do dyspozycji nie dalby rady uzyskac takiego brzmienia no i przede wszystkim pitcha by mu zabraklo co chetnie udowodnilbym na jakis probkach (ba nawet jakby mu sie jakims cudem udalo to te utwory bylyby na maxa znieksztalcone i stracilyby swoje walory muzyczne..).
W jego przypadku zmiana z 3 deckow na ableta wyszla mu na dobre , bo robi cos czego malo kto potrafi - lata doswiadczenia jako producent daja mu zupelnie nowe mozliwosci i slychac to wyraznie.
Jak dla mnie zywy przyklad na to ,ze mozna cos wiecej. Ostatni raz na zywo Surgeona slyszalem w Berghain rok temu i to co bylo dane mi slyszec po prostu nie da sie opisac slowami - najlepszy set jaki dane mi bylo slyszec w przeciagu ostatnich 6 lat.
Z calym szacunkiem do vinylowcow , ale jak wiele dobrych setow slyszalem z pomoca vinyla ,tak zaden nie byl w stanie przebic tego co slyszalem w Berghain na jego secie. Tyle z mojej strony.

jak dla mnie w porównaniu vinyl vs. cyfra nie ma wielkiej filozofii

winyl jest droższy, zużywa się, ma gorszą jakość dźwięku, oferuje mniej możliwosci no i swoje waży Smile

Ale. Wosk jest dla ludzi z przetrąconą psychiką, których takie rzeczy nie interesują (ew. są gdzieś na drugim planie). Tu raczej chodzi o fizyczny kontakt z muzyką, limitowane edycje, polowanie na perełki, trzaski, targanie kilkunastokilogramowego case'a (tudzież torby;) po pijaku i skill w czystej postaci, gdzie pomiędzy twoją głową, a muzyką są tylko Twoje ręce, a nie pizdylion guzików i funkcji w jakimś programie.
Jest to oczywiście kompletnie nielogiczne i nieracjonalne podejście, ale w uczuciach nie ma miejsca na logikę. Winyl jest dla zboczeńców i tyle Smile